-
1 induco
in-dūco, xi, ctum, 3 ( imp. induce for induc, Varr. R. R. 3, 2, 18;I.induxti for induxisti,
Ter. And. 5, 3, 12;induxis for induxeris,
Plaut. Capt. 1, 2, 46), v. a. [in-duco], to lead, bring, or conduct into a place; to lead or bring in (class.); constr. with in and acc., dat., acc. only, or absol.Lit.(α).With in and acc.:(β).oves et armenta in rura,
Varr. R. R. 1, 2, 12:aliquem in viam,
id. ib. 3, 2, 18:exercitum in Macedoniam,
Liv. 31, 28, 2:cohortem praetoriam in medios hostes,
Sall. C. 60, 5:principes in cornua inducit,
leads against, Liv. 30, 34, 11; so,Hannibal elephantos in primam aciem induci jussit,
id. 27, 14, 6:in dextrum cornu elephantos,
id. 44, 41, 3; Caes. B. C. 3, 112 al. —With dat. (mostly poet. and rare):(γ).age, moenibus induc,
Stat. Th. 12, 326:fossā mare urbi,
Suet. Ner. 16. —With acc. only:(δ).princeps turmas inducit Asilas,
Verg. A. 11, 620:inducunt venti nubilum,
Plin. Ep. 2, 17, 7.—Absol.:B.eā (portā) secundae legionis principes hastatosque inducit (sc. in urbem),
Liv. 34, 15, 6.—In partic.1.To bring forward, exhibit, represent in the circus or on the stage:2.a me autem gladiatorum par nobilissimum inducitur,
Cic. Opt. Gen. Or. 6, 17; so,aliquem,
Suet. Calig. 27 fin.:elephantos in circum,
Plin. 8, 6, 6, § 17:inducta est et Afranii Togata, quae Incendium inscribitur,
Suet. Ner. 11; id. Claud. 34; 45; id. Tib. 42; cf.:pater ille, Terenti fabula quem miserum vixisse Inducit,
Hor. S. 1, 2, 22.—To bring into or before a court (post-Aug.):3.inducta teste in senatu,
Suet. Claud. 40:Firminus inductus in senatum,
Plin. Ep. 2, 12, 2:majestatis reos in curiam,
Suet. Dom. 11.—To bring home, take into one ' s family:C.carasque toris inducere Thressas,
Val. Fl. 2, 132:intra undecim dies quam illi novercam amore captus induxerat,
Plin. Ep. 6, 33, 2. —Transf.1.To put on articles of dress:2.si sibi calceus perperam induceretur,
Suet. Aug. 92:umeros albenti amictu,
Stat. S. 5, 2, 67:togam super membra,
Luc. 2, 387. —With Gr. acc.:tunicāque inducitur artus,
Verg. A. 8, 457. —To draw over, spread over, to overlay, overspread:3.postes pice,
Plaut. Most. 3, 2, 142; Vitr. 7, 3:colorem picturae,
i. e. to varnish, Plin. 35, 10, 36, § 102:parieti ceram liquefactam,
id. 33, 7, 40, § 122:cuti nitorem,
id. 24, 8, 33, § 49:varias plumas,
Hor. A. P. 2:humanam membris formam,
Ov. M. 7, 642:omnibus viris magnitudine sua inducturus caliginem,
to overspread with darkness, to darken, obscure, Vell. 2, 36, 1:pontem,
to throw a bridge across, Curt. 5, 5:scuta ex cortice facta pellibus,
to cover, Caes. B. G. 2, 33:coria super lateres,
id. B. C. 2, 10:pulvis velut nube inducta omnia inpleverat,
Liv. 1, 29, 4:sed quae mutatis inducitur tot medicaminibus,
Juv. 6, 471.— With Gr. acc.:(victima) inducta cornibus aurum,
Ov. M. 7, 161; 10, 271.—To level the ground by filling up:II.ita inducto solo, ut nulla vestigia exstent,
Plin. 2, 80, 82, § 194; hence, to strike out, erase, i. e. to level the wax in writing by drawing over it the broad end of the style:nomina jam facta sunt: sed vel induci, vel mutari possunt,
Cic. Att. 13, 14, 2:senatus consultum,
id. ib. 1, 20, 4.Trop.A.In gen., to bring into, introduce:2.seditionem atque discordiam in civitatem,
Cic. Off. 1, 25, 85:aliquid in nostros mores,
id. de Or. 2, 28, 121: set magna pars morem hunc induxerunt, Plaut. Most. 1, 2, 34:morem novorum judiciorum in rem publicam,
Cic. Rab. Post. 4, 9; Plin. Ep. 2, 16, 9; Lact. Mort. Pers. 38, 4:novum verbum in linguam Latinam,
Cic. Phil. 13, 19, 43:pecuniam in rationem,
to bring into, set down in an account, id. Verr. 2, 1, 41, § 106: agrum alicui pecunia ingenti, to charge in an account, id. Agr. 2, 26, 70:exemplum,
Plin. Pan. 6, 2.—To establish:B.sublato judicum nomine potestas regalis inducta est,
Lact. 4, 10, 15:quia nondum haec consuetudo erat inducta,
Sen. Contr. 5 praef. §4: vetus disciplina deserta, nova inducta,
Vell. 2, 1, 1.—In partic.1.To bring in, introduce in speaking or writing (an expression borrowed from the stage):2.hinc ille Gyges inducitur a Platone,
Cic. Off. 3, 9, 38:gravem personam,
id. Cael. 15, 35:Tiresiam deplorantem caecitatem suam,
id. Tusc. 5, 39, 115.—Of conversation, to introduce:puero me hic sermo inducitur,
Cic. Att. 13, 19, 4:hanc rationem Epicurus induxit,
id. Fat. 10:consuetudinem,
id. Cael. 23, 58:dubitationem,
Tac. A. 1, 7.—To lead to or into; to move, excite, persuade; to mislead, seduce; constr. with in, with acc. or ad, with ut or inf.:b.amici jacentem animum excitare, et inducere in spem cogitationemque meliorem,
Cic. Lael. 15, 59; so,aliquem in spem,
id. Off. 2, 15, 53:in rem utilem,
id. Inv. 1, 2, 2; cf. id. Q. Fr. 3, 4:in errorem,
id. Off. 3, 13, 55:animum ad aliquid,
Ter. Hec. 4, 4, 67:aliquem pretio, gratia, spe, promissis (ad parricidium),
to mislead, Cic. Rosc. Am. 28, 16:multos in peccatum,
to seduce, Auct. Her. 2, 19, 29:ad maleficium,
id. 2, 2, 3:ad misericordiam, ad pudendum, ad pigendum,
to move, excite, Cic. Brut. 50, 188:Carthaginienses ad bellum,
Nep. Hann. 8:ad credendum,
id. Con. 3:vide, quo me inducas,
Ter. And. 2, 3, 25:in quos (affectus) inducendus est judex,
Quint. 11, 3, 58.—With ut:aliquem, ut mentiatur,
Cic. Rosc. Com. 16, 46.—With inf.:consulem promissis, sententiam promere,
Tac. A. 12, 9.—Animum or in animum, to bring one ' s mind to, to resolve, determine; to suppose, imagine:3.id quod animum induxerat paulisper non tenuit,
Cic. Att. 7, 3, 8. — With inf. or object-clause:animum inducere, contra ea quae a me disputantur de divinatione, dicere,
Cic. Div. 1, 13, 22:opes contemnere,
id. Tusc. 5, 10, 30:id me commissurum ne animum induxeris,
Plaut. Trin. 3, 2, 78:in animum inducunt suum, Jovem se placare posse,
id. Rud. prol. 22:ne tute incommodam rem, ut quaequest, in animum induces pati?
Ter. Hec. 4, 2, 27:oro ut ne illis animum inducas credere,
id. And. 5, 1, 15:qui huic animum assentari induxeris,
id. Eun. 3, 2, 37:mea causa causam hanc justam esse animum inducite,
id. Heaut. prol. 41; cf. id. Ad. 1, 1, 43:ut in animum induceret ad easdem venire epulas,
Liv. 28, 18, 4; 1, 17, 4; 2, 18, 11:postremo Caesar in animum induxerat, laborare, vigilare,
had determined, Sall. C. 54, 4:in animum, ejus vitam defendere,
Cic. Sull. 30, 83; Ter. Heaut. 5, 4, 5.—With ut, ne, or quominus:inducere animum possum, ne aegre patiar,
Plaut. As. 5, 1, 5:inducere animum, ut patrem esse sese, oblivisceretur,
Cic. Rosc. Am. 19, 53:in animum, quo minus illi indicarem,
Plin. Ep. 9, 13, 6:quod consules in senatu ut pronuntiarent, in animum inducere non possent,
Liv. 27, 9, 9; 2, 5, 7; 39, 12, 3. —To delude, cajole, deceive:4.hic eos, quibus erat ignotus, decepit, fefellit, induxit,
Cic. Pis. 1, 1:socios induxit, decepit, destituit,
id. Rosc. Am. 40, 117: semper, ut inducar, blandos offers mihi vultus Tib. 1, 6, 1.—To do any thing to one (post-class.):injuriam adversus liberos suos testamento,
Dig. 5, 2, 4.— Hence, in-ductus, a, um, P. a., introduced, foreign, strange (post-Aug. and rare):insiticius et inductus sermo (opp. patrius),
Plin. Ep. 4, 3 fin.; so,nihil inductum et quasi devium loquimur,
id. ib. 5, 6, 44:arcessita et inducta,
id. ib. 3, 18, 10.
См. также в других словарях:
PANTOMIMUS — Graece Παντόμιμος, in vett. Glossis notare Histrionem dicitur: l. 27. ff. de oper. libert. qui scenicis ludis operam navat: Luciano Παντόμιμοι iidem sunt, qui ὀρχηςταὶ, i. e. saltatores. Vide cum περὶ ὀρχήσεως. Sed priusquam οἰ ὀρχηςταὶ se a… … Hofmann J. Lexicon universale